Skip to main content

ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ 2024

 

ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ

  ΚΥΡΙΑΚΗ  12 ΜΑΪΟΥ 2024

 

           H  Ημέρα της Μητέρας, μια γιορτή με αρχαιοελληνικές αναφορές στην λατρεία της θεάς Κυβέλης, της μητέρας των θεών.

   Στη σύγχρονη εποχή, η ιδέα της καθιέρωσης   μιας ιδιαίτερης ημέρας προς τιμήν της μητέρας ανήκει  στην αμερικανίδα ακτιβίστρια Άννα Μαρία Τζάρβις,  οι προσπάθειές της  οποίας ευοδώθηκαν τελικά στις 9 Μαΐου του 1914, όταν επίσημα η Ημέρα της Μητέρας καθιερωνόταν ως εθνική εορτή τη δεύτερη Κυριακή του Μαΐου. Απόφαση που υιοθέτησαν έκτοτε όλες οι χώρες, τιμώντας τις μητέρες   όλων των εποχών, όλων των κοινωνιών και  όλων των  πολιτισμών.     Ξεκίνησε σαν ημέρα μνήμης και πένθους των γυναικών που έχασαν τα παιδιά τους στον πόλεμο και υπενθύμισης ότι απαιτείται αγώνας για την διασφάλιση της Ειρήνης.

Σύμβολο της Ημέρας ήταν το Άσπρο Γαρύφαλλο . Το λευκό συμβολίζει  την αλήθεια, την αγνότητα, την φιλευσπλαχνία  της μητρικής αγάπης. Το άρωμά του τη μνήμη και τις προσευχές της.

  Είναι ημέρα που αποτυπώνει το συλλογικό σεβασμό και την ευγνωμοσύνη της ανθρωπότητας απέναντι στο ιερό πρόσωπο της Μητέρας σε κάθε γωνιά της Γης. Γιατί οι μητέρες  όλων των εποχών, όλων των κοινωνιών και των διαφορετικών πολιτισμών είναι  σύμβολα ζωής, αγάπης , ελπίδας, στοργής, φροντίδας, ανιδιοτέλειας, ακαταμάχητης δύναμης, αυταπάρνησης και αυτοθυσίας. Αποτελούν την πηγή της  ζωής,  πλάθουν  και δημιουργούν  ανθρώπους, σηκώνοντας το κύριο βάρος του μεγαλώματος των  παιδιών, συχνά κάτω από αντίξοες συνθήκες. 

  Η σημερινή ημέρα δίνει την ευκαιρία να τονίσουμε  ότι   ο σεβασμός,  η τιμή, η  αναγνώριση της προσφοράς της μητέρας στην  οικογενειακή και κοινωνική συνοχή δεν είναι απλά επετειακή αλλά αυτονόητη υποχρέωση .

    Tιμάμε  κι εμείς όλες τις μητέρες  ανεξαιρέτως: βιολογικές, θετές, ανάδοχες, μητέρες-ηρωίδες που μεγαλώνουν παιδιά ΑΜΕΑ., τις μητέρες της προσφυγιάς που  αναζητούν  μια φιλόξενη γωνιά μακριά απ’ τη φωτιά του πολέμου, αναγνωρίζοντας την πολύτιμη προσφορά τους στο βασικό κύτταρο της κοινωνίας ,την οικογένεια- χωρίς βέβαια  να παραγνωρίζεται η συνεισφορά του πατέρα.

Σήμερα με την Χώρα μας στη μέση των  εμπόλεμων μετώπων  (Ουκρανία/ Ρωσία, Ισραήλ /Παλαιστίνη ), με τις Κύπριες  μητέρες που ακόμα αναζητούν τα χαμένα παιδιά τους, 50 χρόνια από την Τουρκική εισβολή και κατοχή της Κύπρου,   η Ημέρα   αυτή Γιορτή δεν είναι.

Οι γυναίκες-μητέρες  ή όχι- οφείλουμε να αγωνιστούμε για  ουσιαστική και έμπρακτη  στήριξη της Μητέρας, με παρεμβάσεις και δράσεις της  κεντρικής και τοπικής εξουσίας. που θα ενισχύουν τη θέση και το ρόλο της.

Οφείλουμε να αγωνιστούμε για  Ειρήνη,  Ελευθερία, Ισότητα, Αξιοκρατία, Σεβασμό των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, για τη διατήρηση της Δημοκρατίας (που φέτος κλείνουν 50 χρόνια από την αποκατάσταση της) , για το μέλλον των παιδιών μας.