ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ

  ΚΥΡΙΑΚΗ  12 ΜΑΪΟΥ 2024

           H  Ημέρα της Μητέρας, μια γιορτή με αρχαιοελληνικές αναφορές στην λατρεία της θεάς Κυβέλης, της μητέρας των θεών.

   Στη σύγχρονη εποχή, η ιδέα της καθιέρωσης   μιας ιδιαίτερης ημέρας προς τιμήν της μητέρας ανήκει  στην αμερικανίδα ακτιβίστρια Άννα Μαρία Τζάρβις,  οι προσπάθειές της  οποίας ευοδώθηκαν τελικά στις 9 Μαΐου του 1914, όταν επίσημα η Ημέρα της Μητέρας καθιερωνόταν ως εθνική εορτή τη δεύτερη Κυριακή του Μαΐου. Απόφαση που υιοθέτησαν έκτοτε όλες οι χώρες, τιμώντας τις μητέρες   όλων των εποχών, όλων των κοινωνιών και  όλων των  πολιτισμών.     Ξεκίνησε σαν ημέρα μνήμης και πένθους των γυναικών που έχασαν τα παιδιά τους στον πόλεμο και υπενθύμισης ότι απαιτείται αγώνας για την διασφάλιση της Ειρήνης.

Σύμβολο της Ημέρας ήταν το Άσπρο Γαρύφαλλο . Το λευκό συμβολίζει  την αλήθεια, την αγνότητα, την φιλευσπλαχνία  της μητρικής αγάπης. Το άρωμά του τη μνήμη και τις προσευχές της.

  Είναι ημέρα που αποτυπώνει το συλλογικό σεβασμό και την ευγνωμοσύνη της ανθρωπότητας απέναντι στο ιερό πρόσωπο της Μητέρας σε κάθε γωνιά της Γης. Γιατί οι μητέρες  όλων των εποχών, όλων των κοινωνιών και των διαφορετικών πολιτισμών είναι  σύμβολα ζωής, αγάπης , ελπίδας, στοργής, φροντίδας, ανιδιοτέλειας, ακαταμάχητης δύναμης, αυταπάρνησης και αυτοθυσίας. Αποτελούν την πηγή της  ζωής,  πλάθουν  και δημιουργούν  ανθρώπους, σηκώνοντας το κύριο βάρος του μεγαλώματος των  παιδιών, συχνά κάτω από αντίξοες συνθήκες. 

  Η σημερινή ημέρα δίνει την ευκαιρία να τονίσουμε  ότι   ο σεβασμός,  η τιμή, η  αναγνώριση της προσφοράς της μητέρας στην  οικογενειακή και κοινωνική συνοχή δεν είναι απλά επετειακή αλλά αυτονόητη υποχρέωση .

    Tιμάμε  κι εμείς όλες τις μητέρες  ανεξαιρέτως: βιολογικές, θετές, ανάδοχες, μητέρες-ηρωίδες που μεγαλώνουν παιδιά ΑΜΕΑ., τις μητέρες της προσφυγιάς που  αναζητούν  μια φιλόξενη γωνιά μακριά απ’ τη φωτιά του πολέμου, αναγνωρίζοντας την πολύτιμη προσφορά τους στο βασικό κύτταρο της κοινωνίας ,την οικογένεια- χωρίς βέβαια  να παραγνωρίζεται η συνεισφορά του πατέρα.

Σήμερα με την Χώρα μας στη μέση των  εμπόλεμων μετώπων  (Ουκρανία/ Ρωσία, Ισραήλ /Παλαιστίνη ), με τις Κύπριες  μητέρες που ακόμα αναζητούν τα χαμένα παιδιά τους, 50 χρόνια από την Τουρκική εισβολή και κατοχή της Κύπρου,   η Ημέρα   αυτή Γιορτή δεν είναι.

Οι γυναίκες-μητέρες  ή όχι- οφείλουμε να αγωνιστούμε για  ουσιαστική και έμπρακτη  στήριξη της Μητέρας, με παρεμβάσεις και δράσεις της  κεντρικής και τοπικής εξουσίας. που θα ενισχύουν τη θέση και το ρόλο της.

Οφείλουμε να αγωνιστούμε για  Ειρήνη,  Ελευθερία, Ισότητα, Αξιοκρατία, Σεβασμό των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, για τη διατήρηση της Δημοκρατίας (που φέτος κλείνουν 50 χρόνια από την αποκατάσταση της) , για το μέλλον των παιδιών μας.

ΕΝΩΣΗ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ                                    

ΔΕΛΤΙΟ  ΤΥΠΟΥ – ΨΗΦΙΣΜΑ

  8  Μάρτη- Παγκόσμια Ημέρα για τα Δικαιώματα των Γυναικών

«Ο αγώνας υπέρ της ουσιαστικής ισότητας των φύλων και κατά της έμφυλης βίας  μας αφορά όλους!»

Η ΕΝΩΣΗ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ,  τιμά τη φετινή 8^η Μάρτη- Παγκόσμια Ημέρα για τα Δικαιώματα των Γυναικών, ως Ημέρα μνήμης και αποτίμησης των αγώνων και των επιτευγμάτων του Γυναικείου Κινήματος, αλλά και ως ημέρα αφετηρίας νέων αγώνων για ουσιαστική ισότητα των φύλων. Τιμούμε τους αγώνες των  εργαζόμενων γυναικών, που ξεκίνησαν 8 Μαρτίου 1857, στη Νέα Υόρκη,   ζητώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας και ποιότητα ζωής με σύνθημα: «Ψωμί και Τριαντάφυλλα», δηλαδή οικονομική ασφάλεια και καλύτερη ποιότητα ζωής. Η απεργία αυτή σηματοδοτεί και το ξεκίνημα του αγώνα του παγκόσμιου γυναικείου κινήματος για ίσα δικαιώματα με τους άνδρες. Οι γυναίκες αυτές με το θάρρος και την αποφασιστικότητά τους έγραψαν ιστορία. Από τότε μέχρι σήμερα, η ισότητα των δύο φύλων , παραμένει κεντρικό θέμα στη διεθνή, ευρωπαϊκή και εθνική  ατζέντα.

 Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας,  που θεσπίστηκε  το 1977 από τον ΟΗΕ  για να αναδείξει τα προβλήματα και να προωθήσει τα δικαιώματα της γυναίκας και την ισότητα των φύλων, εξακολουθεί να είναι επίκαιρη στις μέρες μας. Η ισότητα των φύλων είναι θεμελιώδες δικαίωμα και βασική αξία κάθε δημοκρατικής κοινωνίας και είναι αναγκαίο να αντανακλάται σε όλους τους τομείς της ζωής μας: στην εκπαίδευση, την εργασία, τις αμοιβές, τις θέσεις ευθύνης, τις συντάξεις, την υγεία, την αυτοδιάθεση του σώματος, τον πολιτισμό.

        Η  8^η  Μαρτίου 2024, βρίσκει τις Ελληνίδες να έχουν πετύχει ισότητα σε πολλούς τομείς, όπως νομική εξίσωση, επιτεύγματα στην εκπαίδευση, στον πολιτισμό, στις επιστήμες, στην πολιτική, στον αθλητισμό, στις επιχειρήσεις. Όμως  εξακολουθούν να υφίστανται διακρίσεις στην εργασία, την εκπαίδευση, την υγεία, την πολιτική ζωή, που βασίζονται κυρίως σε στερεοτυπικές κι αναχρονιστικές αντιλήψεις για το φύλο τους και το ρόλο τους στην κοινωνία. Παρά τα μορφωτικά τους εφόδια εξακολουθούν να έχουν διπλάσια ανεργία από τους άνδρες, μερική απασχόληση, χαμηλά αμειβόμενη εργασία και μισθολογικές διαφορές. Παράλληλα αντιμετωπίζουν νέες προκλήσεις από την εισαγωγή των νέων τεχνολογιών με την ραγδαία εισβολή της ψηφιακής οικονομίας στην κοινωνία και στην οικονομία, όπου  υποεκπροσωπούνται. Αποτελούν  λιγότερο από το ένα τρίτο του εργατικού δυναμικού στις θετικές επιστήμες, την τεχνολογία, τη μηχανική και τα μαθηματικά,  είναι πιο ευάλωτες στη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό. Γι αυτό  το ψηφιακό χάσμα πρέπει να γεφυρωθεί και να αυξηθεί η εκπροσώπηση των γυναικών και των κοριτσιών στην επιστήμη και την τεχνολογία. Τα  ζητήματα παιδικής μέριμνας και ασφάλειας επηρεάζουν ιδιαίτερα την ικανότητα των γυναικών να εργάζονται. Η μητρότητα και η οικογένεια λειτουργούν ως ένα αόρατο δίχτυ αποκλεισμού από την μισθωτή εργασία στον βαθμό που δεν συνδυάζονται με προνοιακές πολιτικές από την πλευρά της πολιτείας. Η  εκπροσώπηση των γυναικών στα Κέντρα Λήψης  Αποφάσεων, παραμένει χαμηλή ενώ η  πολιτική εξουσία είναι κυρίαρχα ανδρική.  Η έμφυλη βία, η σεξουαλική παρενόχληση στον χώρο εργασίας, η ενδοοικογενειακή βία, οι γυναικοκτονίες, η διαδικτυακή βία, είναι  καθημερινά φαινόμενα σε βάρος των γυναικών. Η κρίση του κόστους ζωής επηρεάζει αρνητικά τις Ελληνίδες. Ιδίως  αυτές που έχουν χαμηλότερα ή μηδενικά εισοδήματα κι εξαρτώνται οικονομικά από τους συντρόφους τους, έχουν λιγότερες εξόδους διαφυγής από την ενδοοικογενειακή βία ή κακοποίηση.

      Η ισότητα δεν είναι θέμα μόνο των γυναικών, παρότι αυτές οφείλουν να πρωτοπορούν σε αυτό τον αγώνα. Η εξάλειψη των ανισοτήτων σε βάρος της γυναίκας και της έμφυλης βίας είναι πρώτα θέμα και υποχρέωση όλης της κοινωνίας, δεδομένου ότι πρόκειται για τον πυρήνα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η   σημερινή Παγκόσμια Ημέρα των Γυναικών, ας αποτελέσει μία αφορμή για να ενώσουμε τις φωνές μας υπέρ της ουσιαστικής ισότητας των γυναικών, κατά της έμφυλης βίας. 

Διεκδικούμε  :

• Αύξηση της συμμετοχής των γυναικών στην αγορά εργασίας για την οικονομική ανεξαρτησία τους  
• Ίση αμοιβή για ίσης αξίας εργασία
• Μείωση του μισθολογικού χάσματος    
• Αύξηση δημοσίων βρεφονηπιακών/παιδικών σταθμών με ποιοτικές  υπηρεσίες φροντίδας  και ολοήμερη λειτουργία.
• Αύξηση των δημοσίων υπηρεσιών φροντίδας των ηλικιωμένων και ΑΜΕΑ,
• Επανασύσταση της Γραμματείας Ισότητας των Φύλων ως αυτοτελή, διακριτή δημόσια υπηρεσία.
• Προώθηση της ισότητας μεταξύ γυναικών και ανδρών στα κέντρα λήψης αποφάσεων
• Εξάλειψη της έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας και ενίσχυση του δικτύου των δομών για την αντιμετώπιση της, νομική αναγνώριση του όρου «γυναικοκτονία»   
• Πολιτικές συμφιλίωσης ανάμεσα στην εργασιακή και οικογενειακή ζωή
• Πολιτικές για την καταπολέμηση των αναχρονιστικών και στερεοτυπικών αντιλήψεων   
• Εκπαίδευση των γυναικών στις ψηφιακές  δεξιότητες και ένταξη στις τεχνολογίες
• Δημόσια και πραγματική δωρεάν τριτοβάθμια εκπαίδευση

Ένωση  Γυναικών Ελλάδας